'' Berlin'de yalnızsınız değil mi?'' dedi.
''Ne gibi?''
''Yani.. Yalnızsınız işte... Kimsesiz... Ruhen yalnız... Nasıl söyleyeyim... Öyle bir haliniz var ki..''
'' Anlıyorum, anlıyorum... Tamamen yalnızım... Ama berlin'de değil... Bütün dünya da yalnızım... Küçükten beri...''
'' Ben de yalnızım'' dedi. Bu sefer benim ellerimi kendi ellerinin avuçlarının içine alarak: '' Boğulacak kadar yalnızım...'' diye devam etti, ''Hasta bir köpek kadar yalnız...''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder